ابوالحسن خَرَقانی، عارف نامدار ایرانی در قرن چهارم و پنجم، جمله ای زیبا و حکمت‌آمیز دارد

 

که باید به زر بنویسیم و بر در و دروازه‌ی شهرها آویخت.

 

ایشان معتقدند که هر انسانی با هر دین و عقیده‌ای حتی مخالف، سزاوار تکریم و مهربانی‌ست

 

چرا که در درگاهِ خداوند هر‌کسی که شایستگیِ خلقت یافته و زاده و هست گردیده است

 

حتما آنقدر لیاقت دارد که در سرایِ ما و سرِ سفره یا خوانِ ما مهمانِ نانی باشد؛

 

وی می گوید:

 

"هر‌که در این سرای درآید نانش دهید و از ایمانش مپرسید

 

زیرا آنکس که به درگاه خداوند به جان ارزد البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد".

 

روحش شاد باد و یادش گرامی تر.