انجمن فرزانگان کویر دامغان

"گزیده ای از چهار مرغ مثنوی معنوی حضرت مولانا"

 حضرت مولانا می فرماید علت سقوط افراد از حالت والاگرایی و انسانی به حالت ظلم و جور

و خودپرستی و... چهار دلیل دارد و این چهار عامل را به چهار مرغِ شوم و

فتنه گر در درون انسان تشبیه کرده است

1- اردک نماد آز و طمع:

اردک حیوانی است چه سیر و یا گرسنه باشد همیشه نوکش روی زمین است.

و بعضی از انسانها به این خاطر به اردک تشبیه کرده است

که هر چه دارای پول ومقام باشند

باز هم می خواهند! و این طمعشان قابل سیر شدن نیست

2- خروس نماد قدرت وشهوت:

این را هم یکی دیگر از مشکلات دنیا می داند. ستمگری و قدرت پرستی و شهوت و

بی بند و باری جنسی که در جوامع مشاهده می شود و همچنین تجاوز به حقوق انسانها

و آزار جنسی آدمها را ناشی از این مسئله می داند.

3-مرغ طاووس نماد زیبایی ظاهری:

چشم و هم چشمی ها، تلاش برای رسیدن به زیبایی کذایی،

خودنمایی، گفتار بی عمل، دروغ فریبنده و خوش آیند گفتن بجای بیان واقعیت،

اینگونه اعمال انسانها را تشبیه به طاووس کرده است.

4- در انتها مرغ چهارم را کلاغ می نامد.

کلاغ نماد بلند پروازی کذایی است:

منظور حضرت مولانا از کلاغ افراد نارسیسم یا خود پرست می باشند چون در تمثیل ها،

کلاغ آرزو دارد که عقاب باشد یعنی کسی که عقده دارد خود را در مقام بالا ببیند

ولی این توانایی رشد یا در او نیست یا نمی خواهد با سعی و تلاش و کوشش به آن برسد

بنابراین برای رسیدن به مقصود دست به هر کاری می زند بویژه می کوشد

تا از دیگران پل ساخته و از آن عبور کند. 

حضرت مولانا در توصیف این چهار مرغ می خواهد بگوید تنها راهی که انسان می تواند

به اخلاقیات روی آورد و از ظاهر به معنا برسد باید این چهار مرغ شوم درون

خود را گردن زده و یا آنرا نابود کند.

با آرزوی رسیدن به مقام والای انسانی

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺